Η προσπάθεια να διαμορφωθεί ένα κλίμα αισιοδοξίας, επειδή η ύφεση του 15,2% στο δεύτερο τρίμηνο του 2020 ήταν «εντός προβλέψεων», προσπερνά το γεγονός ότι οι προβλέψεις ήταν ακριβώς για μια πολύ μεγάλης κλίμακας ύφεση. Ούτε μπορεί να αναιρέσει το γεγονός ότι η κατάρρευση των εσόδων από τον τουρισμό διαμορφώνει έδαφος για μεγάλη ύφεση και στο τρίτο τρίμηνο που συμπίπτει με την κορύφωση της τουριστικής περιόδου. Ακόμη και ο στόχος για μονοψήφια ύφεση σε ετήσια βάση προσπερνά με ευκολία το τεράστιο κοινωνικό κόστος μιας ύφεσης που θα ξεπερνά π.χ. το 8%. Πάνω από όλα, αυτό που παραβλέπεται στην τρέχουσα συζήτηση είναι ότι η ελληνική οικονομία μπήκε στην τρέχουσα κρίση χωρίς να έχει ξεπεράσει πλήρως τα βαθιά τραύματα της προηγούμενης δεκαετίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή