Το διεθνές εμπορικό καθεστώς που εκφράζεται στους κανόνες του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και σε άλλες συμφωνίες σχεδιάστηκε για έναν κόσμο αυτοκινήτων, χάλυβα και υφασμάτων, όχι για δεδομένα, λογισμικό και τεχνητή νοημοσύνη. Ηδη υπό έντονη πίεση από την άνοδο της Κίνας και την αντίδραση κατά της υπερ-παγκοσμιοποίησης, είναι απολύτως ανεπαρκές να αντιμετωπίσουμε τις τρεις κύριες προκλήσεις που θέτουν αυτές οι νέες τεχνολογίες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή