Πρόκειται για μια τυπική διαδικασία ελέγχου, για το πρωτόκολλο που τηρείται κάθε φορά που ένα νέο εμβόλιο ετοιμάζεται να βγει στην αγορά: η εταιρεία AstraZeneca, συνεργάτης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, αποφάσισε να παύσει προσωρινά τις κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο που όλοι περιμένουμε όταν ένας εκ των συμμετεχόντων προσβλήθηκε από μια ενδεχόμενα ανεξήγητη ασθένεια. Κανονικά, η είδηση θα έπρεπε να θεωρείται καλό νέο. Οσοι ανησυχούν για τις παρενέργειες ενός εμβολίου που δεν έχει δοκιμαστεί όσο πρέπει, όσοι φοβούνται τις εκπτώσεις στην ποιότητα για χάρη της ταχύτητας, βλέπουν στην πράξη πως όλα γίνονται όπως πρέπει.

Η διακοπή των δοκιμών μπορεί να μη διαρκέσει παρά μονάχα λίγες μέρες. Ομως, όπως συμβαίνει από την αρχή της πανδημίας, κανείς δεν μπορεί με ακρίβεια να προβλέψει το μέλλον. Και μόνο η πιθανότητα η άγνωστη ασθένεια να συνδέεται με το εμβόλιο, πιθανότητα που μπορεί να οδηγήσει στην οριστική παύση των συγκεκριμένων δοκιμών, «χτύπησε» τη μετοχή της εταιρείας σε παγκόσμιο επίπεδο. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο επιχειρηματικό: κάθε πολιτική ενέργεια, από τη διεξαγωγή των εκλογών στις ΗΠΑ μέχρι τις εξαγγελίες του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Forum της Θεσσαλονίκης, λαμβάνει υπόψη της τις εξελίξεις στη δημόσια υγεία. Αν το εμβόλιο πάει πίσω, όλα πάνε πίσω – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για την κάθε πολιτική δύναμη.

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση συγκρούονται συχνά για την κατάσταση της οικονομίας και τις αλλαγές που έφερε η πανδημία στην ελληνική κοινωνία. Τις επόμενες μέρες, με την άνοδο των πολιτικών αρχηγών στη Θεσσαλονίκη, αυτή η σύγκρουση θα ενταθεί. Η ανησυχία, όμως, δεν κρύβεται: κανένας πραγματικός σχεδιασμός δεν μπορεί να υπάρξει αν πρώτα δεν βρεθεί ο τρόπος να αντιμετωπιστεί ο κορωνοϊός. Οι αντιδράσεις στις καθυστερήσεις αναδεικνύουν τη ρευστή κατάσταση που επικρατεί.

Αυτή τη φορά η πολιτική είναι έρμαιο της επιστήμης.