Κάιν εναντίον Αβελ στην Αριζόνα

«Υπήρχε ένας γέρος από την Ιρλανδία, που τους έφερε στη ζωή, και που ακόμη τώρα έχτιζε σπίτια σε μια ακτή της Φλόριντα, για να τα νοικιάζει και να μαζεύει χρήματα. Υπήρχε η Εμιλυ που ζούσε σε ένα όμορφο διαμέρισμα στο Μπέβερλυ Χιλς και η κύρια απασχόλησή της ήταν τα προϊόντα ομορφιάς. Υπήρχε η Μίλντρεντ, και υπήρχε ο μεγάλος γιος, ο Φρανκ, που προσπάθησε να γίνει λουστράκος στον δρόμο, η κόρη η Αννυ, που πρέπει να έμοιαζε της μητέρας της, με άχρωμες κοτσίδες να πέφτουν στους ώμους, και ο μικρός Τζων που τον σήκωναν στα χέρια για να μπορεί να μιλήσει στον πατέρα του απ’ το τηλέφωνο… Υπήρχαν αεροπλάνα στον ουρανό, καράβια στη θάλασσα, τρένα που διέσχιζαν ερημικές  εκτάσεις. Υπήρχε το σπιτάκι του Φωλκ που περίμενε τον κύριό του με αναμμένα φώτα και ανοιχτή πόρτα. Υπήρχαν αυτοί που κάλπαζαν πίσω απ’ τα σκυλιά… Υπήρχαν άνθρωποι που κοιτούσαν εξεταστικά τα πρόσωπα στο κιγκλίδωμα του Νογάλες… Υπήρχαν τρεις άντρες χωμένοι σε μια ρωγμή του εδάφους, δίπλα σε έναν ποταμό που τον άκουγαν να κυλά χωρίς να τον βλέπουν. Υπήρχε ο Π.Μ. που προχώρησε μπροστά…».