Οι «Ανεμοδείκτες στην Επτάλοφο» είναι μια συλλογή διηγήσεων από τις οποίες η ομότιτλη είναι πρώτη και η εκτενέστερη της συλλογής. Και αυτή για την οποία θα μιλήσω εδώ. Ο συγγραφέας δεν είναι νέος, στενός φίλος του Γιώργου Ιωάννου, έχει στο ενεργητικό του άλλα τρία βιβλία. Κατάγεται από κωνσταντινουπολίτικη προσφυγική οικογένεια. Το αφήγημα «Ανεμοδείκτες στην Επτάλοφο» αναφέρεται στα σεπτεμβριανά γεγονότα του 1955 στην Κωνσταντινούπολη. Το κείμενο αρχίζει με την ακόλουθη υποσημείωση. Η αφήγηση δίνεται από μια νέα σχετικά γυναίκα παντρεμένη, σε γλώσσα ελληνική, αλλά ιδιωματική πολίτικη. Αρχίζει εξιστορώντας τα ύποπτα σημάδια που της περνούσαν από το μυαλό νωρίς εκείνη τη μαύρη μέρα, 6/9/1955. Στα πεταχτά δίνει εικόνες από το πώς ήταν η ζωή ως αυτή τη μέρα. Επειτα τα γεγονότα και τέλος τι έγινε με την οικογένειά της ύστερα, ώσπου να εγκατασταθούν στην Ελλάδα. Για τα γεγονότα είναι απαραίτητο να αντιγράψω ένα απόσπασμα. Το παραθέτω:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή