Βαλβίδα εκτόνωσης

Οι πιθανότητες περαιτέρω κλιμάκωσης της έντασης είναι σοβαρές. Η Τουρκία μοιάζει να προκρίνει ακόμη και την πρόκληση μίας ελεγχόμενης κρίσης προκειμένου να καταφέρει να επιβάλει τους δικούς της όρους στον διάλογο. Εκτιμά ότι σε μία τέτοια περίπτωση, ο δυτικός παράγοντας, θορυβημένος από τον κίνδυνο σύρραξης και κυρίως προσμετρώντας τις παρενέργειες στα συμφέροντά του στην περιοχή (και σε σχέση με τρίτες χώρες), θα σπεύσει να παρέμβει, αδιαφορώντας για την ατζέντα της συζήτησης, παρά μόνο για το αποτέλεσμα. Εξίσου, η Αγκυρα επενδύει στην ανησυχία του Βερολίνου για το προσφυγομεταναστευτικό ζήτημα, που εμφανώς το «φρενάρει», μεταξύ άλλων λόγων στη λήψη κυρώσεων σε βάρος της Τουρκίας. Η τελευταία συνειδητά αυξάνει την ένταση και κατ’ επέκταση την πίεση προς την ΕΕ, ώστε να εξαλείψει και την παραμικρή πιθανότητα επιβολής σκληρών κυρώσεων σε βάρος της. Δείχνει διατεθειμένη να πολλαπλασιάσει το κόστος, κυρίως για Ελλάδα και Κύπρο, ποντάροντας στη χλιαρή μέχρι τώρα αντίδραση των Ευρωπαίων, εν γνώσει της ότι η τουρκική οικονομία είναι αρκετά εύθραυστη.