«Το θέατρο δεν είναι προϊόν, αλλά διαδικασία παραγωγής». Αυτό έγραφε το 2017 στο διάσημο μανιφέστο του ο Μίλο Ράου. Και η σάρκα αυτής της διακήρυξης του δίνει τη βάση στην ταινία του «Το νέο Ευαγγέλιο» που έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Ο ακτιβιστής, ανατρεπτικός σκηνοθέτης δεν χαραμίζει λεπτό από την αφήγησή του σε τετριμμένα συμβάντα και συμβολισμούς. Το νέο του φιλμ είναι ένα δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, με ακτιβιστική διάθεση, που την υπογραμμίζει η παρουσία στον πρωταγωνιστικό ρόλο του Yavan Sagnet, μετανάστη από το Καμερούν, ο οποίος αναζήτησε καλύτερη ζωή στην Ιταλία. Για τον Ράου είναι το ιδανικό πρόσωπο για την αναπαράσταση στα πάθη του Χριστού. Χαρακτήρισε τον Sagnet μάλιστα σύγχρονο Ιησού, ενώ η σημερινή Ιταλία για τον ελβετό εικονοκλάστη σκηνοθέτη αντιπροσωπεύει τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Την πρόθεσή του για τη δημιουργία αυτή της ταινίας την είχε δηλώσει από το 2017, όταν ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου NTGent στο Βέλγιο. Είχε πει μάλιστα ότι επιθυμεί να τη γυρίσει στη Ματέρα, η οποία πέρασε στον φακό του Πιέρ Πάολο Παζολίνι στο «Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο», αλλά και στα «Πάθη του Χριστού» του Μελ Γκίμπσον. Ομως τώρα, σε αυτή τη γραφική πόλη της Νότιας Ιταλίας, έχει πια δημιουργηθεί μια παράλληλη πραγματικότητα. Τριγύρω της έχουν αναπτυχθεί παραγκουπόλεις όπου μετανάστες, κυρίως από την Αφρική, ζουν χωρίς τρεχούμενο νερό, χωρίς ρεύμα και απασχολούνται στα χωράφια για 3,5 ευρώ την ώρα. Ετσι ο Ράου, όπως δηλώνει στους «New Yok Times», αποφάσισε να κάνει όχι μόνο μία ταινία για τον Ιησού, αλλά να συμπεριλάβει τον αγώνα των ανθρώπων για το ψωμί τους και την αξιοπρέπειά τους.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ