Παρακαταθήκες

Πήγε λοιπόν στο Καστελλόριζο κάνοντας απλώς το χρέος της. Το καθήκον της ως ανώτατος άρχων και ως απλή πολίτης, ιδιότητες που συμπίπτουν και συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις της περί πατριωτισμού. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά για κάποια που έφθασε στο ανώτατο πολιτικό αξίωμα και που ποτέ δεν ξέχασε τι σημαίνει πατρίδα, ελευθερία, ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία μέσω της θέσης της στο δικαστικό σώμα υπηρετούσε πιστά επί χρόνια. Οπως αρμόζει σε μια δικαστικό που έχει πλήρη γνώση των υποχρεώσεών της και πρωτίστως του σεβασμού στο Σύνταγμα που υπηρέτησε σωστά. Γιατί αυτό επέβαλε η συνείδησή της όπως διαμορφώθηκε σε ένα περιβάλλον σεμνό, απέριττο και δικαστικό καθαρά, χωρίς τις πολιτικές εξάρσεις και τις σαγηνευτικές προκλήσεις που υπάρχουν γύρω. Εμεινε με τις προσωπικές της απόψεις και πανανθρώπινες θεωρήσεις και τις πατροπαράδοτες παρακαταθήκες των γονιών της να της θυμίζουν ότι η Ελλάδα είναι ιερή ιδέα που δεν τη βγάζουμε από τα φυλλοκάρδια μας ποτέ γιατί είναι η υπέρτατη αξία ζωής για την οποία μπορεί και να θυσιασθούμε κάποια στιγμή.