Για τις διμερείς σχέσεις και την πορεία των ελληνοτουρκικών είναι ξεκάθαρο ότι η αλλαγής πλεύσης της Αγκυρας με την αποχώρηση του ερευνητικού «Ορούτς Ρέις» από τα όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας μόνο θετικά μπορεί να αντιμετωπισθεί. Πρόκειται για εξέλιξη που όντως θα μπορούσε να διαμορφώσει ένα νέο σκηνικό στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, αποκλιμακώνοντας και την ένταση που προκαλούσε γενικευμένη ανησυχία από τον περασμένο Ιούλιο. Εάν αυτή είναι η νέα κατεύθυνση, προφανώς ο κίνδυνος για ένα ατύχημα που θα οδηγούσε και σε ένα «θερμό επεισόδιο» υποχωρεί – και διανοίγεται ένας δρόμος για διερευνητικές συζητήσεις ανάμεσα στις δύο πλευρές του Αιγαίου.

Η ελληνική κυβέρνηση δικαιολογημένα εμφανίζεται ικανοποιημένη από αυτή την πρώτη κίνηση αποκλιμάκωσης που προέκυψε χωρίς υποχωρήσεις και, κυρίως, χωρίς να ακολουθήσει από την πλευρά της το παιχνίδι των προκλήσεων. Εξαρχής προέβαλε την ανάγκη συμμόρφωσης όλων προς το Διεθνές Δίκαιο – και σε αυτό εστίασε έναν διπλωματικό μαραθώνιο, αυξάνοντας τη διεθνή υποστήριξη στις ελληνικές θέσεις.

Η τουρκική αναδίπλωση, ωστόσο, δεν επιτρέπει εφησυχασμούς. Η συνέχεια και συνέπεια στα βήματα αποκλιμάκωσης που επιζητεί η Αθήνα είναι ο μόνος οδηγός για να αποδειχθεί εάν η Αγκυρα καταφεύγει σε κινήσεις τακτικής προκειμένου να ξεφύγει από έναν κλοιό πιέσεων. Οπως και να αποφύγει ενδεχόμενες ευρωπαϊκές κυρώσεις στην ειδική Σύνοδο Κορυφής στις 24-25 Σεπτεμβρίου. Οι αντιφατικές δηλώσεις τούρκων αξιωματούχων επίσης δικαιολογημένα συντηρούν την καχυποψία. Αν η κρίση του τελευταίου διμήνου ακολουθεί ένα στρατηγικό σχέδιο, οι τουρκικές προκλήσεις σύντομα θα επιστρέψουν. Το «Ορούτς Ρέις» θα παραμείνει δεμένο στο λιμάνι της Αττάλειας όσο ο Ερντογάν θα χρειάζεται ένα διαλλακτικό προσωπείο. Ο δρόμος του διαλόγου μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα μακρύς.