Η πολλοστή κρίση στα ελληνοτουρκικά εκλαμβάνεται από την καγκελάριο ως «προσωπική της υπόθεση», σύμφωνα με όσα είπε στην ελληνική Βουλή ο γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα δρ Ερνστ Ράιχελ, ο οποίος αμέσως μετά απάντησε – διπλωματικά πάντα – στις κατηγορίες που οφ δε ρέκορντ είχε προσάψει η ελληνική πλευρά στους γερμανούς διαμεσολαβητές. «Δεν μπορούμε», υποστήριξε, «με τη μέγιστη δυνατή σκληρότητα να απευθυνθούμε έναντι της Τουρκίας, γιατί αν το πράξουμε αυτό θα καταστρέψουμε τις δυνατότητές μας να διαμεσολαβήσουμε». Το επιχείρημά του είναι απλό – κι αν όχι λογικό, σίγουρα λογικοφανές: η καλή σχέση του Βερολίνου με την Αγκυρα είναι εκείνη που του επιτρέπει να βρίσκει ευήκοα τουρκικά ώτα όποτε μιλά. Σύμφωνοι, ωστόσο η Ανγκελα Μέρκελ μπορεί πράγματι να παίξει ανάμεσα στις δύο όχθες του Αιγαίου έναν ρόλο σαν κι εκείνο που παραδοσιακά έπαιζε ένας αμερικανός πρόεδρος; Ο τραμπικός αναχωρητισμός τής έχει αφήσει τον απαραίτητο χώρο. Η γερμανική προεδρία της ΕΕ τής δίνει ένα επιπλέον ατού. Κι όχι μόνο.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ