Υπάρχουν καταστροφές και καταστροφές, οι χειρότερες είναι αυτές που φέρνει η φύση. Υπάρχουν αντιδράσεις και αντιδράσεις, οι χειρότερες είναι αυτές που έρχονται εκ των υστέρων. Η έγκαιρη κινητοποίηση της Πολιτικής Προστασίας στην κακοκαιρία του Ιανού έδειξε γρήγορα αντανακλαστικά και γλίτωσε πολλούς πολίτες από μεγαλύτερες, πιο σημαντικές ζημιές. Δεν ήταν όμως αρκετή για να σωθούν όλοι. Στην Καρδίτσα, αλλά και στα νησιά του Ιονίου, θρηνούν ανθρώπινες ζωές και μετρούν υλικές ζημιές. Η διαδικασία αποκατάστασης μόλις έχει ξεκινήσει. Και εκεί η έγκαιρη παρέμβαση είναι εξίσου σημαντική.

«Φοβάμαι ότι θα μας αφήσουν μόνους μας» δήλωσε ο δήμαρχος Καρδίτσας μετρώντας τις πληγές στην περιοχή. Είναι ένας φόβος απόρροια χρόνιων κυβερνητικών συμπεριφορών, οι οποίες δεν αλλάζουν κάθε φορά που αλλάζει η κοινοβουλευτική πλειοψηφία: οι πολιτικοί φτάνουν στο σημείο της καταστροφής, δίνουν υποσχέσεις για την επόμενη μέρα και έπειτα φεύγουν. Μαζί με τα φώτα της δημοσιότητας, σβήνει και η όποια πιθανότητα οι υποσχέσεις αυτές να υλοποιηθούν.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δηλώσει πολλές φορές φιλελεύθερος. Αυτή είναι μια από τις περιπτώσεις που η κυβέρνηση δεν πρέπει να φοβηθεί την κρατική αρωγή. Οσοι πολίτες χτυπήθηκαν από την κακοκαιρία δεν μπορούν να εγκαταλειφθούν στην τύχη τους. Ούτε να παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες του Δημοσίου, ώστε να αποζημιωθούν «σε βάθος χρόνου», που επί της ουσίας σημαίνει ποτέ. Η ανακοίνωση του Στέλιου Πέτσα για εφάπαξ ενίσχυση σε κάθε νοικοκυριό που έχει πληγεί, η στεγαστική συνδρομή και οι επιχορηγήσεις για την αποκατάσταση εγκαταστάσεων, εξοπλισμού, πρώτων υλών, εμπορευμάτων, ακόμα και οικοσκευών, θα έχει αξία αν όλα κινηθούν γρήγορα, όπως δεν μας έχει συνηθίσει για χρόνια η κρατική μηχανή.

Κάτι μας έμαθε η πανδημία: κανείς δεν πρέπει να μένει πίσω.