Δεν είπα αυτό

Εξ ορισμού οι πολιτικοί κινούνται σε ένα τοξικό περιβάλλον. Σε ένα περιβάλλον ακραίας κακοπιστίας. Δεν εννοώ ότι όλους εμάς τους υπόλοιπους μας ραίνουν στο διάβα μας με ροδοπέταλα, αλλά και δεν μας ακολουθεί κατά πόδας, επί εικοσιτετραώρου βάσεως, ένας ολόκληρος ελεγκτικός μηχανισμός, σε διαρκή εγρήγορση να συλλέξει και να περάσει από ψιλό κόσκινο τι είπαμε, πώς το είπαμε, εάν εννοούσαμε αυτό που είπαμε, εάν υπονοούσαμε κάτι άλλο από αυτό που είπαμε ή εάν αφήσαμε να εννοηθούν περισσότερα με όσα παραλείψαμε να πούμε. Καλά, δεν αξίζει και να τους ψυχοπονέσουμε: η πλειονότητα των πολιτικών αμείβεται αδρά για να υποστεί αυτήν την ταλαιπωρία· είμαι σίγουρος ότι οι ψηφοφόροι τους, με τα μισά λεφτά, θα ήταν πρόθυμοι να υποστούν τόσα και άλλα τόσα. Είναι μεγάλο λάθος, επίσης, να θεωρήσουμε ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα εκείνων που επιθυμούν να ζημιώσουν το όποιο κόμμα του συγκεκριμένου πολιτικού. Απεναντίας. Βουτηγμένα στο φαρμάκι είναι συνήθως τα βέλη εξ οικείων και μοιραία πυρά τα φίλια. Ισχύει διαχρονικά η ρήση του Ουίνστον Τσόρτσιλ: «Εξω από το κόμμα μου είναι οι αντίπαλοί μου. Μέσα στο κόμμα μου είναι οι εχθροί μου».