Οταν μιλάμε για την αντιμετώπιση μιας πανδημίας, μιλάμε για τη διαχείριση ενός φαινομένου που είναι εξίσου βιολογικό αλλά και κοινωνικό. Αυτό αφορά και τον τρόπο που εξελίσσεται και τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζεται. Στη φάση που είμαστε, με το εμβόλιο να αργεί και τη μάχη να αφορά τη συγκράτηση της διασποράς και την προστασία των ευπαθών, η κοινωνική διάσταση αποκτά ξεχωριστή σημασία. Χωρίς μια συλλογική και συνειδητή τροποποίηση συμπεριφορών δεν μπορεί να υπάρξει συγκράτηση του ρυθμού διασποράς, ενώ αντίστοιχα τα ζητήματα που αφορούν τη στελέχωση του συστήματος υγείας, την επάρκεια σε νοσοκομειακές κλίνες και κλίνες ΜΕΘ αλλά και την αντιμετώπιση των οικονομικών επιπτώσεων από τα περιοριστικά μέτρα έχουν σαφώς κοινωνική και πολιτική διάσταση, αφορώντας τελικά το κοινωνικό μοντέλο που προκρίνουμε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή