Εκείνη ειρωνευόταν, αλλά ούτε καν οι σύντροφοί της δεν αντιλήφθηκαν την ειρωνεία. Αντίθετα, την κατηγορούν πως χρησιμοποιεί χαρακτηρισμούς που – sic – ανήκαν, κι ανήκουν, στη Δεξιά. Ή την καλούν να δώσει εξηγήσεις ενώπιον του κοινοβουλευτικού μαστιγίου, και διαρρέουν το ενδεχόμενο μιας συζήτησης στον πρωινό καφέ της Κουμουνδούρου για το κατά πόσο μπορεί να συνεχίσει να φέρει τον τίτλο της αναπληρώτριας «τομεάρχισσας» Εξωτερικής Πολιτικής. Κάποιοι πάνε ένα βήμα παραπέρα δηλώνοντας ότι δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με αυτά που αντιπροσωπεύει. Μερικοί, πάλι, επικρίνουν την αναβάθμιση της εκ του ΠΑΣΟΚ ορμώμενης ριζοσπάστριας Πέλλας στον πρόσφατο εσωκομματικό ανασχηματισμό. Για να το πούμε με λιγότερα λόγια: η Θεοδώρα Τζάκρη κατόρθωσε να φέρει κοντά πολλές από τις συνιστώσες επιτιθέμενη στον Πρωθυπουργό, θυμίζοντας ταυτόχρονα όσα τις χωρίζουν – αναδεικνύοντας, για να ακριβολογούμε, πως στον νέο τομέα ευθύνης της ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εμφανίζει καιρό τώρα ενιαίο μέτωπο. Τα τζακρικά εθνικοπατριωτικά ντεσιμπέλ για τον «θρασύδειλο Ερντογάν» ή το τουρκικό πλοίο που «κυνηγήθηκε και απετράπη» το 2018 δεν ήταν εκτός συριζαϊκού ρεπερτορίου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ