Το ιστορικό μομέντουμ της συμφωνίας για το Ταμείο Ανάκαμψης μπορεί να χρησιμοποιηθεί ώστε να υπερβούν τα κράτη – μέλη το χάσμα που τα χωρίζει στην ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική. Αυτή είναι η ελπίδα που εξέφρασε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν παρουσιάζοντας το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Ασυλο. Αν ρίξει κανείς μια προσεκτική ματιά στις εισηγήσεις της Επιτροπής, πράγματι το μοντέλο πάνω στο οποίο φαίνεται να βασίστηκε η συγγραφή του κειμένου του Συμφώνου είναι οι πρόσφατες ευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις για τον τρόπο αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης που προκάλεσε η Covid-19. Το σχέδιο για τον Κανονισμό που θα αντικαταστήσει εκείνον του Δουβλίνου μοιάζει να δίνει σε όλες τις χώρες κάτι απ’ όσα ζητούσαν και να μην τους δίνει κάτι από εκείνα για τα οποία φώναζαν. Η Ουγγαρία του Ορμπαν κι η Πολωνία, στην οποία αντηχούν οι ιαχές πως ανήκει στους Πολωνούς, δεν πήραν τα camps εκτός ευρωπαϊκών συνόρων. Αλλά δεν θα πατήσουν και πρόσφυγες στο έδαφός τους εφόσον δεν το επιθυμούν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ