Ανέκαθεν οι διεθνολόγοι ακροβατούσαν ανάμεσα στην προσπάθεια να ερμηνεύσουν πολιτικές αποφάσεις, στη φιλοδοξία να παράσχουν συμβουλές σε πολιτικούς και διπλωμάτες (και περιστασιακά σε στρατιωτικούς) και στις σχέσεις με τα media και την ευρύτερη κοινή γνώμη και την ανάγκη τους να «επιβεβαιώνονται από τις εξελίξεις», προβλέποντας ένα μέλλον το οποίο είχαν συχνά συνδιαμορφώσει. Βεβαίως οι απόψεις τους επηρεάζονταν πάντοτε από τις «μεγάλες θεωρίες» – κυρίως αμερικανικής έμπνευσης -, τις οποίες υιοθετούσαν για το πώς είναι ή για το πώς πρέπει να είναι ο κόσμος. Παρ’ όλ’ αυτά, είτε ήταν ρεαλιστές, φιλελεύθεροι, μαρξιστές ή μεταδομιστές, οι περισσότεροι συχνά έβρισκαν δύσκολο να απαλλαγούν από εθνοκεντρικές οπτικές και να δουν τον κόσμο με την αξιολογική ουδετερότητα που υποτίθεται ότι αρμόζει στις κοινωνικές επιστήμες.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ