Τέλη δεκαετίας του ’70. Ο Ολυμπιακός έχει πάρει το αήττητο πρωτάθλημα του ’76, έχει σαρώσει σε τελικούς Κυπέλλου  στο Καλλιμάρμαρο (μια μόδα της εποχής), πανηγύρισε τρόπαια και έλαβε μέρος στο final -6 του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Οδηγοί των Ερυθρόλευκων παίκτες Ελληνοαμερικανοί που αποτέλεσαν μια σούπερ γενιά άσων. Ποιον να ξεχάσεις; Τον Μελίνι; Τον Καστρινάκη; Τον Διάκουλα; Τον Γιατζόγλου; Μαζί τους έμπειροι γηγενείς ταλαντούχοι άσοι (Σισμανίδης, Ραφτόπουλος) και όταν όλη η ομάδα ωρίμασε πάτησε σε κορυφές και αληθινά μνημονεύεται ως σήμερα. Πώς τερμάτισε εκείνη η εποχή; Απλό: ουδείς αντιλήφθηκε πως με τον χρόνο δεν τα βάζει κανένας. Ολοι μεγάλωσαν, όλοι έλεγαν πως έχουν ακόμη να δώσουν, οι πάντες περίμεναν μια νέα αρχή, αλλά φευ… Το τέλος ήταν κάτι πιο κοντινό και καθόλου ουτοπικό. Από το ’80 και μετά άρχισε η πτώση και δεν ήθελε κάποιος να δει κατάματα την αλήθεια, ούτε να κάνει ενέσεις νεότητας σε μια ομάδα που προχωρούσε μόνο με τις δάφνες μιας παρελθούσας δόξας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή