Ποια κανονικότητα;

Υπάρχουν κάποιες λέξεις που όταν για λόγους κάθε άλλο συμπτωματικούς γενικεύεται η χρήση τους, βοηθάνε και έρχονται στην επιφάνεια χρόνιες κοινωνικές ασθένειες και σοβούντα κοινωνικά προβλήματα. Για παράδειγμα, η λέξη «κανονικότητα». Δεν χρειάζεται να θυμίσει κανείς ούτε για τα μικρά παιδιά τους λόγους που έκαναν τη λέξη αυτή τους τελευταίους μήνες να περάσει πρωταγωνιστικά στην καθημερινή μας επικοινωνία και μάλιστα σε συνδυασμό με μια ακόμη λέξη, δηλαδή ως «επιστροφή στην κανονικότητα». Καταλαβαίνουμε πολύ καλά τι σημαίνουν οι λέξεις αυτές για τους περισσότερους, αν όχι για όλους, ακόμα και αν η πανδημία δεν τις είχε κάνει ακόμη πιο σαφείς και δεν τις είχε μεταβάλει σε λέξεις που να λειτουργούν ταυτόχρονα ως μια μέγιστη προσδοκία και ελπίδα. Θα λογαριαζόταν ταυτόχρονα και δικαιολογημένα ως εξαιρετικά κακόψυχος και κοντόμυαλος όποιος αρνούνταν ως επιτακτική ανάγκη αυτή την επιστροφή, έστω και αν σε μια έρευνα που θα γινόταν με ερώτημα το τι ακριβώς σημαίνει η λέξη «κανονικότητα», θα εισέπραττες απαντήσεις που θα σε άφηναν άναυδο με τη συμβατικότητα και την αστοχασιά τους, παρά το γεγονός ότι οι λέξεις αυτές καίνε και ζεματίζουν σήμερα τόσους πολλούς.