Διμέτωπος αγώνας

Θα έπαιζε άμυνα πριν καν πέσει το πρώτο τρέιλερ του «Joker». Ηταν σαν να φανταζόταν κανείς την ατάκα που τελικά χρησιμοποίησε: «Είναι παιχνίδι γνώσεων, έχει μια σοβαρότητα, δεν είναι σαν τα υπόλοιπα». Είναι μια στάση κι αυτή, νιώθεται. Ειδικά όταν ο Αλέξης Γεωργούλης πρέπει να αποκρούσει πρωτίστως την καχυποψία των συντρόφων του για εκμετάλλευση της δεσπόζουσας θέσης στο πανηγυράκι του θεάματος. Οταν επιλέγει ένα τηλεοπτικό πάρεργο, αυτό πρέπει να συνάδει με τη «σοβαρότητα» της παράταξης – να μη φαίνεται, δηλαδή, σαν μια δεύτερη δουλειά όπου τον ξέβρασε η ανάγκη της εποχής. Πρέπει να χάνει τα χαρακτηριστικά του μαζικού προϊόντος προς τέρψιν των θεατών και άγρα των διαφημιζομένων. Οχι. Για έναν ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ η τηλεόραση είναι δικαίωμα – και μάλιστα «σοβαρό». Το κόμμα που έκανε καριέρα πετώντας αδιακρίτως στην αρένα δημοσιογράφους, παρουσιαστές, «υποπροϊόντα» και «βοθροκάναλα» κάνει την ανάγκη φιλοτιμία για τον διασκεδαστή Γεωργούλη. Άλλωστε προσέρχεται με περγαμηνές από την απολιτίκ κυριαρχία του lifestyle, αφού εμβαπτίστηκε στο ευρωψηφοδέλτιο και ξεκίνησε την εκστρατεία εναντίον του νεοφιλελευθερισμού.