Η μητέρα μου Αικατερίνη ή Καίτη, ή Κατινάκι, ή Κατέρω όπως τη φώναζε η δική της μητέρα είχε γεννηθεί το 1927, στον Πειραιά. Ο πατέρας της από το Νεοχώρι Ναυπακτίας, ήταν μηχανικός ή κάτι τέτοιο, θυμάμαι τη μητέρα μου, να μου λέει με θαυμασμό, ότι είχε πάει στη Γαλλία για εξειδίκευση. Ο παππούς πέρασε από διάφορες δουλειές, μεταξύ των οποίων και από τα ναυπηγεία του Βασιλειάδη. Ομως δεν στέριωνε για πολύ καιρό, «γιατί ανακατευόταν με τα πολιτικά και με το καλημέρα σας την έχανε τη δουλειά» έλεγε και ξανάλεγε η γιαγιά Ευαγγελία, συντοπίτισσα του παππού, που προσπαθούσε να συμπληρώσει το πενιχρό εισόδημα με υφαντές κουρελούδες που ύφαινε στον αργαλειό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ