H ιδέα φάνηκε από νωρίς ότι δεν ήταν καλή. Το «Τουρκικό» δεν θα μπορούσε να συζητηθεί στο δείπνο, όπως είχε προγραμματιστεί, ήθελε χρόνο και καθαρό μυαλό. Ο Σαρλ Μισέλ άλλαξε λοιπόν τη σειρά. Οι ηγέτες μπήκαν κατευθείαν στο ψητό. Και τότε φάνηκε ότι το πραγματικό πρόβλημα δεν ήταν η απειλή της Λευκωσίας ότι θα ασκούσε βέτο στις κυρώσεις κατά του Μινσκ αν δεν αποφασίζονταν ταυτόχρονα κυρώσεις και κατά της Αγκυρας. Αλλά το ποια ακριβώς θα ήταν η αναλογία μεταξύ «καρότου» και «μαστιγίου» στο τελικό ανακοινωθέν, ώστε να ικανοποιηθούν η Ελλάδα και η Κύπρος χωρίς να αποξενωθεί η Τουρκία.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή