Οταν στις αρχές Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ δήλωνε ότι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα αποφασίσουν μια προσέγγιση «καρότου και μαστιγίου» έναντι της Τουρκίας «έδειχνε» αφενός προς το μείγμα στρατηγικής που επιδίωκε η ΕΕ έναντι της Τουρκίας και αφετέρου υπονοούσε τις διαφορετικές απόψεις που κυοφορούνταν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Το Βερολίνο, που έπαιξε όλο αυτό το διάστημα κρίσιμο ρόλο στο έντονο διπλωματικό παρασκήνιο που αναπτύχθηκε προκειμένου να υπάρξει αποκλιμάκωση και να ανοίξει το παράθυρο των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, επιδίωκε να προχωρήσει η ΕΕ προς την κατεύθυνση της βελτίωσης των σχέσεων με την Τουρκία. Από την άλλη, το Παρίσι είχε αντιδράσει δυναμικότερα κατά της Τουρκίας, ενώ η Βιέννη υιοθετούσε ακόμη πιο σκληρή στάση. Η αναζήτηση κοινού τόπου και ισορροπημένης αναλογίας στα καρότα και το μαστίγιο, τις κυρώσεις που ζητούσαν να διασφαλίσουν Αθήνα και Κύπρος, διαφαινόταν εξαρχής μια δύσκολη υπόθεση. Δεν ήταν τυχαίο ότι χρειάστηκαν εννέα ώρες δύσκολων διαπραγματεύσεων, που ξεκίνησαν το απόγευμα της Πέμπτης ώστε να καταλήξουν οι 27 σε συμφωνία για τη στάση τους απέναντι στην Τουρκία. Τα ξημερώματα της Παρασκευής ο Μισέλ ανακοίνωνε ότι «συμφωνήσαμε σε μία διπλή στρατηγική» απέναντι στην Τουρκία. Από την πλευρά της η Ανγκελα Μέρκελ έκανε λόγο για μια «μακρά και δύσκολη συζήτηση», καλώντας σε «εποικοδομητική ατζέντα με την Τουρκία, υπό την προϋπόθεση ότι οι προσπάθειες αποκλιμάκωσης των εντάσεων θα συνεχιστούν».
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ