Οταν ξέσπασε η πρώτη μεταναστευτική κρίση η ΕΕ ανέστειλε τη Συνθήκη Σένγκεν εις βάρος της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, κράτη μέλη χρηματοδότησαν (και η ΕΕ επέτρεψε) να χτιστεί ηλεκτροφόρος φράχτης στα σύνορα με τη Βόρεια Μακεδονία. Τέλος, έστειλε χρήματα. Αλλά έβαλε έναν όρο: αυτά, ή μέγα μέρος τους, θα τα διαχειρίζονται απευθείας Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Οχι η Ελλάδα, η ευρωπαϊκή χώρα που δεχόταν όλη την πίεση του Mεταναστευτικού, αλλά που είχε τη στάμπα της «διεφθαρμένης». Εθνική στάμπα που με πρωτοφανή ζέση και επιμονή της είχαν κολλήσει μεγάλα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Η ΕΕ θριαμβολογούσε για την πολιτική που θωράκιζε, υποτίθεται, την Ευρώπη και μάλιστα με ανθρώπινο πρόσωπο. Αυτή, κατέληξε σε Μόριες.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή