Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συχνά επανήλθε το ερώτημα εάν το τέλος του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και του φασιστικού καθεστώτος στην Ιταλία σηματοδοτεί και το τέλος του φασιστικού φαινομένου. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θα επέμειναν όχι απλώς στην επιβίωση φασιστικών στοιχείων, κάτι που για δεκαετίες θα προκύπτει και από τη «συνέχεια» του κράτους και το γεγονός ότι ένα σημαντικό μέρος του προσωπικού ναζιστικού και του φασιστικού κρατικού μηχανισμού θα αξιοποιηθεί ποικιλοτρόπως και στη μεταπολεμική περίοδο, αλλά και στην ιδιότυπη αναπαραγωγή του ίδιου του φασιστικού φαινομένου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή