Ο Ταραντίνο και η… καταστροφή

Με το «Django ο τιμωρός» (ΗΠΑ, 2012, 165′), που μεταδίδεται το Σάββατο 10 Οκτωβρίου από το Mega, ο Κουέντιν Ταραντίνο, το τρομερό παιδί του αμερικανικού σινεμά των τελευταίων 30 χρόνων, τιμά το γουέστερν και δη το ευρωπαϊκό (σπαγγέτι) αφηγούμενος μια κλασική ιστορία εκδίκησης: ένας μαύρος, πρώην σκλάβος (Τζέιμι Φοξ) αναζητεί τους ανθρώπους που του κατέστρεψαν τη ζωή. Βοηθός του ένας ευρωπαίος κυνηγός επικηρυγμένων (Κρίστοφ Βαλτς – Οσκαρ Β’ ρόλου) και βασικός αντίπαλός του ένας μοχθηρός γαιοκτήμονας (Λεονάρντο ντι Κάπριο). Σαφής αναφορά στον «Django» (1966) του Σέρτζιο Κορμπούτσι, ένα από τα πιο εμβληματικά σπαγγέτι γουέστερν του πρωταγωνιστή του Φράνκο Νέρο, ο οποίος, τιμής ένεκεν, κάνει ένα πέρασμα από το φιλμ του Ταραντίνο, που γι’ αυτή την ταινία κέρδισε το δεύτερό του Οσκαρ σεναρίου. Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο στο σενάριο της περιπέτειας καταστροφής «2012» (ΗΠΑ, 2009, 158′), που μεταδίδεται από το Mega την Κυριακή 11 Οκτωβρίου στις 21.00, είναι ότι από την αρχή γίνεται γνωστό στον θεατή ότι ελπίδα σωτηρίας του πλανήτη μας δεν υπάρχει, αφού ο φλοιός της Γης έχει αποσταθεροποιηθεί και η απόλυτη καταστροφή είναι δεδομένη. Το ερώτημα στην ιστορία είναι το πώς οι επιζήσαντες (ο Τζον Κιούζακ, η Αμάντα Πιτ, ο Γούντι Χάρελσον και άλλοι) θα μπορέσουν να καταλήξουν στα ειδικά καταφύγια που έχουν προληπτικώς κατασκευαστεί. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο ο γερμανός σκηνοθέτης Ρόναλντ Εμεριχ, που έχει κάνει καριέρα στο Χόλιγουντ με ανάλογες ταινίες καταστροφής («Ημέρα ανεξαρτησίας», «Μετά την επόμενη μέρα», «Γκοτζίλα»), ακολουθεί πιστά τα γνώριμα κλισέ με τις αρκετές, μικρές ιστορίες και τα πολλά πρόσωπα σε ένα τεράστιο πάνελ δράσης και καταιγιστικών εφέ, από το οποίο δεν λείπει το χιούμορ.