Επισήμως, ο Ινγκο Χάσελμπαχ δεν υπήρχε στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Δηλαδή υπήρχε, πολίτης της ήταν, ήταν όμως και νεοναζί, και στο κράτος αυτό δεν υπήρχαν νεοναζί. Το καθεστώς ενέγραφε εαυτόν στην παράδοση των κομμουνιστών που είχαν αντισταθεί στον φασισμό, η κοινωνία λοιπόν ουδέποτε κοίταξε κατάματα τη δολοφονική ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ακροδεξιοί όχλοι που ξυλοκοπούσαν αλλοδαπούς εργαζομένους από άλλα σοσιαλιστικά κράτη, όπως την Κούβα και την Αγκόλα, ήταν απλώς «ταραχοποιοί» παρασυρμένοι από τη δεξιά προπαγάνδα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή