Σκεπτόμενος με πολλή σοβαρότητα πώς στο καλό να ξεκινήσω την πρώτη στήλη, την αναβίωση της «Πανδώρας» στα «ΝΕΑ», κατέληξα εκεί όπου πολύ συχνά οδηγεί η περισσή σοβαρότητα, δηλαδή σε τίποτε το συγκεκριμένο. Ακολουθώ, λοιπόν, τη συμβουλή του Τζέιμς Ρέστον, ενός σπουδαίου αμερικανού δημοσιογράφου του περασμένου αιώνα. Αυτός έγραφε τις ανταποκρίσεις του για τις πάντα περίπλοκες και δυσνόητες εξελίξεις στο Καπιτώλιο, την έδρα του Κογκρέσου, φανταζόμενος κάθε φορά, όπως το είχε εξηγήσει ο ίδιος, ότι γράφει μια προσωπική επιστολή σε έναν φίλο του, τελείως ανίδεο περί τα τεκταινόμενα. Το ίδιο θα προσπαθήσω και εγώ με την «Πανδώρα»: θα γράφω επιστολές στους αναγνώστες και στην πορεία βλέπουμε ή, μάλλον, βλέπετε, διότι στο τέλος της υπόθεσης η γνώμη που μετράει περισσότερο είναι του αναγνώστη. Αυτός είναι ο παραλήπτης της επιστολής.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ