Από την εξόχως ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στον Ι.Κ. Πρετεντέρη στα «ΝΕΑ» προκύπτουν ορισμένα άκρως ενδιαφέροντα συμπεράσματα. Καταγράφω ορισμένα που αφορούν το πεδίο της εξωτερικής πολιτικής – σχέσεις με την Τουρκία: Πρώτον, ο Πρωθυπουργός δεν πιστεύει στην αποτελεσματικότητα της επιβολής κυρώσεων (στην Τουρκία) ως τετελεσμένο γεγονός. «Πιστεύω στην απειλή των κυρώσεων» είπε συγκεκριμένα. Και πράγματι, η εμπειρία δείχνει ότι οι μεν κυρώσεις ως γεγονός δεν αποδίδουν (περίπτωση Ρωσίας π.χ.), η δε απειλή επιβολής κυρώσεων αποδίδει, καθώς μια χώρα «υπό κατηγορία» προσπαθεί να τις αποφύγει και έτσι προσαρμόζει σε κάποιον βαθμό τη συμπεριφορά της. Με την επιβολή των κυρώσεων το πιθανότερο είναι να συνεχιστεί μια κρίση. Η απειλή των κυρώσεων θα πρέπει βέβαια να είναι αξιόπιστη. Διαφορετικά μπορεί να καταλήξει σε φιάσκο. (Αυτό σημαίνει ότι κάποιες κυρώσεις θα πρέπει κάποια στιγμή τελικά να επιβληθούν). Δεύτερον, παρά τις παρασπονδίες της Τουρκίας, ο Πρωθυπουργός πιστεύει ότι ο διερευνητικός διάλογος θα ξεκινήσει, και πρέπει να ξεκινήσει, καθώς ο τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου έχει διαβεβαιώσει τον έλληνα ομόλογό του ότι σύντομα θα δώσει σχετική ημερομηνία. Αν και η νέα έξοδος του «Oruc Reis» νοτίως του Καστελορίζου εγείρει κάποια ερωτηματικά ως προς το τι ακριβώς επιδιώκει η Τουρκία. Μια άποψη είναι ότι παράλληλα με τον διερευνητικό διάλογο επιδιώκει τη σταθερή και συνεχή επιβεβαίωση των θέσεών της, δύο πράγματα όχι και τόσο συμβιβάσιμα. (Ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χ. Mάας που επισκέπτεται την περιοχή σήμερα και αύριο θα ξεκαθαρίσει ίσως το τοπίο.)

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή