Το κόστος της ελαφρότητας

Και όμως την εβδομάδα που η χώρα φώναξε πως «δεν θα περάσει ο φασισμός», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να είναι στη νοητή πρώτη γραμμή της κοινωνικής κραυγής και ας ήταν ένας μακρινός πρόγονός του εκείνος «ο φίλος που ήξερε και έπαιζε το ακορντεόν». Η ατυχής χρήση του συνθήματος «Δεν είναι αθώοι», το οποίο είχε ταυτιστεί με την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, σε βάρος της Νέας Δημοκρατίας από την πλέον φιλικά προσκείμενη στον ΣΥΡΙΖΑ εφημερίδα και η επιλογή της ηγεσίας του κόμματος να κλιμακώσει την αντιπαράθεσή της με τον πρώην υπουργό Δικαιοσύνης και σημερινό βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ συνέβαλαν στην υποβάθμιση της σημασίας της καταδικαστικής απόφασης στη δημόσια συζήτηση. Ως ενέργειες, λοιπόν, μοιραία στέρησαν από τον πλέον ισχυρό σημερινό εκπρόσωπο του αριστερού ημισφαιρίου την ευκαιρία να προβληθεί ως ο κατ’ εξοχήν αντίπαλος του καθολικά αποδεκτού – στην τρέχουσα συγκυρία – ως «Κακού». Ηταν μια κακή στιγμή για τον ΣΥΡΙΖΑ ή ήταν μια ακόμα ένδειξη της αδυναμίας του να κερδίσει ακόμα και το ελάχιστο χαμένο έδαφος από τον αντίπαλό του;