Αδύναμοι κρίκοι

Υπάρχει μια παράδοση στην Ελλάδα. Το πολιτικό σύστημα να συγκινείται, να θέλγεται και εντέλει να στέκεται στο πλάι των μη βιώσιμων επιχειρήσεων της χώρας. Σαν να ξεχνούν ότι παράλληλα με τις επιχειρήσεις που μεγαλουργούν και πετυχαίνουν, υπάρχουν πολλές άλλες που πτωχεύουν και κλείνουν. Ετσι λειτουργεί η αγορά. Υπάρχει ένα ευδιάκριτο όριο μεταξύ αυτών που ακμάζουν και αυτών που αποτυγχάνουν και χρεωκοπούν. Καθήκον ενός κράτους, δεν είναι να τους σώζει όλους. Αλλά είναι να εξασφαλίζει ίσους κανόνες ανταγωνισμού. Καθαρό παιχνίδι. Πρέπει επίσης, να εξασφαλίζει προς όλους όσοι αποτυγχάνουν μια δεύτερη ευκαιρία, προκειμένου να ξαναπροσπαθήσουν.