Το θύμα θεωρείται πιο ένοχο από τον δράστη

Η υπόθεση του βιαστή γυναικολόγου στη Ρόδο συγκλονίζει. Οι καταγγελίες ακολουθούν η µία την άλλη. Αλλωστε κάθε θύµα σεξουαλικής παρενόχλησης νιώθει αµφιβολία για το πόσο θύµα είναι µέχρις ότου υπάρχουν αποδείξεις περί αυτού. Είναι η γνωστή άρρητη ενοχοποίηση των θυµάτων βιασµού που κατά 90% είναι γυναίκες. Αρκεί µια κατάθεση για να δώσει την ώθηση σε µια επόµενη κ.ο.κ. µέχρις ότου να υπάρχει µια αληθοφάνεια για το περιστατικό. «Οχι δεν είναι στο µυαλό µου, δεν το φαντάστηκα»σκέφτονται τα θύµατα. Σε µία δε τόσο κλειστή κοινωνία µπορούµε να αναλογιστούµε πόσο δύσκολη καθίσταται για το θύµα µια κατάθεση σεξουαλικής παρενόχλησης και απόπειρας βιασµού. Πόσο µάλλον όταν αυτή αφορά σε ένα ευυπόληπτο και κοινωνικά αποδεκτό πρόσωπο της κοινωνίας που έχει και µια επιπλέον εξουσία (κοινωνική) λόγω του φύλου του. Στη συγκεκριµένη περίπτωση ο βιασµός των γυναικών ήταν διπλός. Τα θύµατα ήταν γυναίκες, ασθενείς, µε συµπτώµατα πόνου ή δυσλειτουργίας οργανικής (γενετήσιας / ορµονικής) οι οποίες µε τυφλή εµπιστοσύνη αποτάθηκαν για ιατρική βοήθεια στον θύτη. Αντιλαµβανόµαστε πόσο προδοµένη µπορεί να νιώθει µια γυναίκα µε ενεργά συµπτώµατα, που εµπιστεύεται το σώµα της και την ψυχή της σε έναν γιατρό, ο οποίος λόγω της εξουσίας που κατέχει δεν δύναται να αµφισβητηθούν τα κίνητρα της συµπεριφοράς του. Η αδυναµία άµεσης αντίδρασης των γυναικών αλλά και ο ρόλος τους ως «ασθενείς» τις κατέστησαν τα τέλεια θηράµατα-θύµατα. Το προφίλ των εγκληματιών εμπίπτει ψυχιατρικά στις ψυχοπαθητικές προσωπικότητες, δηλαδή σε άτομα σαδιστικά, αδίστακτα, με απουσία ενσυναίσθησης και αδυναμία δημιουργίας συναισθηματικών δεσμών. Απουσιάζουν οι ενσωματωμένοι ηθικοί κώδικες, οι αναστολές, οι ενοχές για τις πράξεις τους, ενώ επικεντρώνονται σχεδόν αποκλειστικά στο πώς θα επιβάλλουν και θα κατακτήσουν τα θέλω τους. Ο στόχος του γυναικολόγου ήταν να αποπλανήσει σεξουαλικά όσο περισσότερες ασθενείς  χρησιμοποιώντας το όπλο του ιατρικού του τίτλου και της ειδικότητάς του ώστε να μην καθίσταται σαφές το αν οι πράξεις του ήταν ή όχι ιατρικά  τεκμηριωμένες. Αναρωτιέμαι αν επέλεξε να ακολουθήσει τη συγκεκριμένη ειδικότητα για να μπορεί να υλοποιεί τις βίαιες φαντασιώσεις του. Η υπόθεση θυμίζει την ανατριχιαστική περίπτωση του φυσίατρου Larry Nassar. Η βία επιλέγει ως θύματα τις γυναίκες. Η καταναγκαστική σεξουαλική επαφή δίχως τη συναίνεση του άλλου σημαίνει βιασμός. Τόσο απλά. Και βιασμό υφίστανται σε συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό οι γυναίκες. Από τους 100 βιασμούς που διαπράττονται στην Ελλάδα μόνο οι 6 φτάνουν στη γνώση της αστυνομίας, ενώ από αυτές μόνο μία θα καταλήξει στο ακροατήριο για να εκδικασθεί. Το έγκλημα του βιασμού παραμένει σιωπηλό και στιγματιστικό για την υπόσταση του θύματος, αποτρόπαιο από τη φύση του αλλά και συνάμα ιδιωτικό. Εξακολουθεί να είναι το μόνο έγκλημα όπου το θύμα κινδυνεύει να είναι πιο ένοχο από τον δράστη.