Η αντίδραση δείχνει ξέπνοη. Σαν ψίθυρος που πρέπει να τεντώσεις τα αφτιά για να τον καταλάβεις. Οπως φαντάζει προσχηματική και η ανησυχία για όσα συμβαίνουν στην Ανατολική Μεσόγειο ανάμεσα σε δύο συμμάχους. Σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως σχολιάζουν και στο Μέγαρο Μαξίμου, δεν διαλαλείς την ανησυχία σου. Παρεμβαίνεις δυναμικά. Αλλά το ΝΑΤΟ εξακολουθεί να κινείται με τη λογική παρατηρητή. Στην πραγματικότητα, ο Γενς Στόλτενμπεργκ και η Βορειοατλαντική Συμμαχία δεν κινούνται ως ισορροπιστές σε μια παρατεταμένη ανισόρροπη κατάσταση. Δείχνουν αδύναμοι – και αυτό όχι μόνο το έχει «ζυγίσει» η Αγκυρα, αλλά το εκμεταλλεύεται στο έπακρο. Δεν είναι, άλλωστε, μόνο οι εξελίξεις του τελευταίου χρόνου, από το τουρκολιβυκό μνημόνιο έως τη συνεχιζόμενη κρίση δίπλα στο Καστελλόριζο, που επιβεβαιώνουν τη διαρκώς μειούμενη ισχύ του Οργανισμού: χρειάστηκε να περάσουν μήνες για να αποδοκιμάσει o Στόλτενμπεργκ – και πάλι μέσα από τα δόντια – την αγορά από την Τουρκία των ρωσικών S-400. Σε άλλες εποχές, τα όπλα του εχθρού θα ήταν αδιανόητο να αποτελούν επιλογή για την αμυντική θωράκιση μιας νατοϊκής χώρας. Αλλά οι εποχές, προφανώς, έχουν αλλάξει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή