Η πρώτη περίοδος της πανδημίας, η καραντίνα της άνοιξης, είχε κάτι το αθώο. Την αρχική έκπληξη από την εμφάνιση του ιού είχαν διαδεχτεί, πέραν της ανάγκης για πειθαρχία, αισθήματα συμπαράστασης στην κοινωνία. Υπήρχε η αίσθηση ότι έπρεπε να σταθούμε ο ένας στο πλάι του άλλου. Η κοινωνία συμφωνούσε στο σύνολό της με τον περιορισμό στα σπίτια. Θεωρούνταν κάτι δεδομένο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή