Η ζωγράφος των γυναικών χωρίς φωνή

Τόλμησε να είναι η εξαίρεση. Ζωγράφος σε μια εποχή που η τέχνη ήταν ανδροκρατούμενη υπόθεση και οι γυναίκες δεν είχαν επαγγελματικές φιλοδοξίες. Θύμα βιασμού που έσυρε στα δικαστήρια τον δράστη – ακόμη κι αν έπρεπε να υποστεί δημοσίως γυναικολογική εξέταση ώστε να αποδείξει ότι λέει την αλήθεια – για να πετύχει την καταδίκη του. Επαγγελματίας που δεν δίστασε να προωθήσει τη δουλειά και να προβάλει τις δυνατότητές της. Η ίδια αντιστάθηκε στις συμβάσεις της εποχής της και το έργο της στον χρόνο, παρά το γεγονός ότι το βύθισε για μερικούς αιώνες στη λήθη. Κατάφερε να γίνει ηρωίδα ταινιών, θεατρικών έργων, μυθιστορημάτων και να κάνει πέρασμα ακόμη και από βιβλίο με παιδικά παραμύθια. Αναδείχθηκε σε ένα από τα πρόσωπα-σύμβολα του κινήματος κατά της σεξουαλικής παρενόχλησης #ΜeΤoo. Χαρακτηρίστηκε από τη βρετανική Telegraph ως «Μπιγιόνσε της ιστορίας της τέχνης» και τα περιζήτητα έργα της πωλούνται σε υψηλές τιμές στις δημοπρασίες – χαρακτηριστικό είναι το έργο «Αυτοπροσωπογραφία ως Αγία Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας» που πωλήθηκε το 2018 προς 4,5 εκατ. ευρώ. Και τώρα ήρθε η στιγμή να της αφιερωθεί μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Λονδίνο, στην Εθνική Πινακοθήκη, με τίτλο μόνο το όνομά της: «Αρτεμισία».