Οι εγωπαθείς

Μοιάζει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Συνωστισμοί σε πλατείες από νέους που «τι να κάνουν τα παιδιά, βράζει το αίμα τους», κρυφά πάρτι και ξέφρενη διασκέδαση σε μπαρ γιατί «κάπως πρέπει να ξεσκάσουμε», πορείες διαμαρτυρίας γιατί δεν μπορούμε να περιμένουμε να τελειώσει η πανδημία, πρέπει να διαδηλώσουμε εδώ και τώρα, συνωμοσιολογικές μπούρδες περί ελευθερίας και μάσκας. Στην πραγματικότητα θα έπρεπε να εκπλαγούμε εάν δεν έφταναν τα κρούσματα σε τετραψήφιο αριθμό. Διότι τότε θα έπρεπε πράγματι να πιστέψουμε στις θεωρίες συνωμοσίας. Αυτό όμως που δυσκολεύεται κανείς να πιστέψει είναι πως ακόμα και τώρα κάποιοι δεν καταλαβαίνουν τίποτα και εξακολουθούν να συμπεριφέρονται με τόση εγωπάθεια. Διότι πώς αλλιώς μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει τη συμπεριφορά ανθρώπων που την ημέρα κατά την οποία ανακοινώθηκαν 1.547 κρούσματα βγήκαν με μπροστάρη ιερέα να κάνουν παρέλαση στην Πάτρα χωρίς μάσκα και, παρά τις παρακλήσεις των αστυνομικών, συνέχισαν την επίδειξη της παροιμιώδους αναισθησίας τους σε άλλον δρόμο της πόλης;