Ολα είναι στημένα σε έναν από τους σημαντικότερους πίνακες της αμερικανικής τέχνης. Η ποδιά της γυναίκας, για παράδειγμα. Το 1930 -αυτή είναι η εποχή στο «American gothic» του Γκραντ Γουντ – η τελευταία δεν θα μπορούσε να φοράει λαιμόκοψη ζιγκ ζαγκ. Το ομολόγησε κάποτε και το πραγματικό «μοντέλο» του πίνακα, η αδελφή του ζωγράφου, Ναν Γουντ: «Μου ζήτησε να ράψω ένα ρούχο με αυτό το σχέδιο που ήταν εκτός μόδας τότε, δεν το έβρισκες καν στα μαγαζιά. Τελικά το έκανα με ρετάλια απ’ τα παλιότερα φορέματα της μητέρας μου. Οταν κυκλοφόρησε ο πίνακας, το ζιγκ ζαγκ επανήλθε στη μόδα». Κι ύστερα είναι ο αχυρώνας δεξιά στο φόντο, αλλά και το δικράνι στο χέρι της πατρικής φιγούρας: ο κόσμος της καθημερινής βιοπάλης. Κι όμως, τη χρονιά που ο Γκραντ Γουντ ανακαλύπτει το θέμα του στο Ιλντον της Αϊόβα, ο αμερικανός πρόεδρος Χέρμπερτ Χούβερ διορίζει κλιμάκια σε όλη τη χώρα για να αντιμετωπίσουν τη «χειρότερη ξηρασία όλων των εποχών». Μόνο όταν η «πληγή» θα υποχωρούσε, το έργο θα υπενθύμιζε νοσταλγικά ότι κάποτε λίχνιζαν όντως άχυρα στην Αϊόβα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή