Στη Γαλλία, τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, απελευθερώθηκε ο δημόσιος λόγος. Κανείς δεν ξέρει αν αυτή η αιφνίδια ρήξη της πολυετούς σιωπής θα διαρκέσει και τι αντίκτυπο θα έχει στο εσωτερικό και στις διεθνείς σχέσεις. Πάντως, φαίνεται να συμφωνούμε όλοι, σχεδόν όλοι, ότι στην Ευρώπη το κοινωνικό σώμα και οι θεσμοί διαβρώνονται όλο και βαθύτερα από την ισλαμική στρατηγική. Οι παρεμβάσεις των ισλαμιστών γονέων στο σχολείο, η εξαίρεση των παιδιών τους από τους κανονισμούς, ο εκφοβισμός του διδακτικού προσωπικού είναι μέρος της τακτικής για τη μετατροπή του λαϊκού, δημόσιου σχολείου σε κάτι που να μοιάζει με κορανικό. Την ιδέα αυτή μοιράζονται πολλοί φιλήσυχοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι θα ήθελαν να προστατεύονται τα παιδιά τους από «την εισβολή και την πολιτιστική αλλοτρίωση» ώστε να αναπτύσσεται «η μουσουλμανική τους προσωπικότητα», όπως υπαγορεύει η Ισλαμική Οργάνωση για την Παιδεία, τις Επιστήμες και τον Πολιτισμό (Isesco). Με λίγα λόγια, μέχρι σήμερα ζητούσαν από τη Γαλλία να εφαρμόζει την πολιτική των χωρών από τις οποίες προέρχονται: αντί να εντάσσονται στη γαλλική κοινωνία καλούσαν τη γαλλική κοινωνία να ενταχθεί στο ισλάμ. Η κυβέρνηση Μακρόν-Καστέξ υποσχέθηκε να τερματίσει αυτή τη διεκδίκηση -θα δούμε.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή