Σε ποιους ανήκει η ντροπή;

Με πρόσωπο κοκκινισμένο, μάτια τρομαγμένα και κάτω νεύοντας, ο Πρύτανης περιμένει να περάσει η μπόρα. Τα χέρια του μόλις που ακουμπούν το σχοινί – τη θηλιά – που του έχουν περάσει γύρω απ’ τον λαιμό, απαλά και προσεκτικά μονάχα αγγίζει την ταμπέλα της ατίμωσής του. Καμιά προσπάθεια δεν κάνει να απαλλαγεί από τα χέρια που τον κρατάνε, ένα στο μπράτσο κι ένα στον ώμο πλάι στον λαιμό. Οποιαδήποτε αντίδραση -φοβάται – θα έχει τρισχειρότερα αποτελέσματα. Ποιος ξέρει αν δεν πέρασε απ’ το ταραγμένο μυαλό του η αποτρόπαια μοίρα του συναδέλφου του, του γάλλου καθηγητή που μας στοιχειώνει αυτές τις μέρες. Εμένα πάντως θα μου περνούσε.