Χρειαζόμαστε μια άλλη στρατηγική για την Τουρκία;

Χρειαζόμαστε μια άλλη στρατηγική για την Τουρκία τόσο η Ευρώπη όσο και η Ελλάδα; Η Ευρώπη πάντως δεν φαίνεται να αναζητά μια «άλλη» στρατηγική. Το αντίθετο, παρά την ένταση, η Ευρωπαϊκή Ενωση (και οι 27 χώρες-μέλη της) επιμένει να προσφέρει στην Τουρκία τη θετική ατζέντα για την εξομάλυνση και βελτίωση των σχέσεων, εφόσον βέβαια και η Τουρκία ακολουθήσει αυτή την επιλογή (που αργά ή γρήγορα θα την ακολουθήσει). Αυτό ακριβώς λέγει η Δήλωση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της περασμένης εβδομάδας: «Προσφέρουμε στην Τουρκία τη θετική ατζέντα…». Και η Ευρώπη δεν είναι βέβαια αφελής. Κατανοεί ότι έχει ίσως απέναντί της ένα rogue state αλλά αυτό το συγκεκριμένο κράτος το έχει πολλαπλώς ανάγκη και επομένως ούτε πόλεμο μπορεί ή θέλει να ανοίξει ούτε να το γονατίσει οικονομικά. Θέλει ως στρατηγικό στόχο να βρει τον τρόπο να το καταστήσει όσο το δυνατόν λιγότερο επικίνδυνο και να συνυπάρξει μαζί του σε μια σχέση πρόσδεσης αμοιβαίας εμπιστοσύνης. Γιατί άλλη στρατηγική δεν υπάρχει. Η Ευρώπη δεν μπορεί «να χάσει ολοκληρωτικά την Τουρκία» μετατρέποντάς τη σε έναν εχθρό με τον οποίο καθημερινά θα βρίσκεται σε σύγκρουση, σε έναν οιονεί ψυχρό πόλεμο. Αυτό θα ήταν μια κοντόφθαλμη προσέγγιση. Για να αποδώσει βέβαια αυτή η στρατηγική απαιτείται και η σύμπραξη της άλλης πλευράς. Και αυτό είναι ένα καίριο ζητούμενο. Ωστόσο η Ενωση στηρίζεται στην ισχυρή σχέση οικονομικής αλληλεξάρτησης ανάμεσα στα δύο μέρη.