Δεν παρέρχονται σχεδόν δύο ή τρία εικοσιτετράωρα χωρίς να δημοσιευθή εις τας εφημερίδας η πληροφορία ότι οι Τούρκοι συνέλαβον ένα νέον Ελληνικόν αλιευτικόν και ότι εκακοποίησαν το πλήρωμα. Οπως επίσης δεν παρέρχεται εβδομάς – το πολύ – χωρίς να τηλεγραφηθεί ότι κάποια από τα Τουρκικάς εφημερίδας που κάνουν το δημοσιογραφικό εμπόριο του μισελληνισμού, εδημοσίευσεν άρθρον, υβριστικόν, τελευταίως μάλιστα και απειλητικόν δια τους Ελληνας. Διά την δευτέραν περίπτωσιν – των εφημερίδων – δεν έχομεν βέβαια να παρατηρήσωμεν τίποτε, από της στιγμής μάλιστα που διεπιστώθη ότι τα όργανα αυτά του Τουρκικού Τύπου δεν έχουν καμμίαν αίσθησιν ευθύνης εις ό,τι αφορά το γενικώτερον κακόν που μπορούν να προκαλέσουν με την πολεμικήν των, έτσι όπως την εσυστηματοποίησαν. Αλλά προκειμένου περί των προστριβών με τα πλοιάρια, νομίζομεν ότι κάτι θα έπρεπε επί τέλους να γίνη. Και από την ιδικήν μας πλευράν και από την Τουρκικήν. Διά να τελειώση αυτή η ιστορία, ή δια να γίνουν τουλάχιστον αραιότερα τα επεισόδια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή