Οι μεγάλες δημοπρασίες της εποχής

Οι γεμάτες αίθουσες, τα λιγοστά δευτερόλεπτα απόλυτης σιωπής πριν από μια ακόμα μεγάλη προσφορά, τα επιφωνήματα ενθουσιασμού τη στιγμή που σημειωνόταν ένα ρεκόρ και τα χειροκροτήματα στις αίθουσες των μεγάλων οίκων δημοπρασιών αποτελούν παρελθόν. Ο δημοπράτης πλέον στέκει μόνος στην αίθουσα έχοντας απέναντί του δεκάδες οθόνες. Οι προσφορές που δέχεται γίνονται αποκλειστικά μέσω τηλεφώνου ή Διαδικτύου, τρόποι που κέρδιζαν ήδη έδαφος και προ της πανδημίας. Το κοινό σε μεγαλύτερο ποσοστό και η θεατρικότητα που συνόδευε τη διαδικασία – σε μικρότερο ποσοστό – τείνουν να εξαφανιστούν. Δύο είναι τα δεδομένα που παραμένουν σταθερά παρά τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης που επιβάλλονται λόγω του κορωνοϊού: τα σπουδαία έργα τέχνης και αντικείμενα που εξακολουθούν να βγαίνουν στο σφυρί και οι τιμές ρεκόρ, αν κρίνει κάποιος από τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν. Οι Κρίστις επί παραδείγματι σε μία και μόνο καλοκαιρινή διαδικτυακή δημοπρασία έκαναν τζίρο 420 εκατ. δολαρίων, την οποία παρακολούθησαν 100.000 θεατές, αριθμός που υπερδιπλασιάστηκε σε επόμενες παρουσιάσεις.