Οποιο κι αν είναι το τελικό αποτέλεσμα των αμερικανικών προεδρικών εκλογών, ένα είναι σίγουρο. Πως θα σημάνουν τον τελικό θάνατο των ταυτοτικών πολιτικών (identity politics). H εμμονή των Δημοκρατικών με τις επιμέρους διεκδικήσεις, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των διάφορων κοινωνικών μειονοτικών ομάδων (έγχρωμοι, γυναίκες, ομοφυλόφιλοι, κοινότητα ΛΑΟΤΚΙ, μετανάστες) και η εγκατάλειψη των βασικών ιδεολογικοπολιτικών αφηγημάτων τούς κόστισε, και σε αυτές τις εκλογές, πανάκριβα. Η ήττα της Χ. Κλίντον στις προηγούμενες εκλογές δεν τους δίδαξε προφανώς τίποτε. Κι επανήλθαν και πάλι στα παλιά δοκιμασμένα, κι αποτυχημένα, συνθήματα και πολιτικές επιλογές. Κάνοντας ντέρμπι, που παλαιότερα ουδείς θα μπορούσε ούτε και να σκεφθεί, αναμετρήσεις σε αποβιομηχανισμένες περιοχές της Αμερικής, όπως το Μίσιγκαν, το Οχάιο και η Πενσιλβάνια. Χάνοντας οριστικά Μεσοδυτικές Πολιτείες που στο παρελθόν αποτελούσαν δείκτες για την πορεία των πολιτικών εξελίξεων (Κάνσας, Μιζούρι). Κι απολαμβάνοντας την ισχύ τους σε ενισχυμένα με μειονοτικές ομάδες μεγάλα αστικά κέντρα (Σικάγο, Νέα Υόρκη, Ατλάντα, Μιλγουόκι, Μάντισον, Λος Αντζελες, Σαν Φρανσίσκο κ.ά.) αλλά καταβυθιζόμενοι στις ανήσυχες επαρχίες και την περιφρονημένη «λευκή» ύπαιθρο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή