Το όνομα του Φειδία μπορεί να έχει συνδεθεί με τον σχεδιασμό του γλυπτού διακόσμου του Παρθενώνα στο σύνολό του και το πολιτικό μήνυμα που ήθελε η Αθήνα να περάσει στις υπόλοιπες πόλεις-κράτη του 5ου αι. μετά το πέρας των Περσικών Πολέμων. Μπορεί να έχει συνδεθεί με το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς Αθηνάς που είχε τοποθετηθεί μέσα στον Παρθενώνα, αλλά και με εκείνο του Διός, το οποίο συγκαταλεγόταν στα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Το πρώτο όμως δημόσιο έργο που ανατέθηκε στον σπουδαίο γλύπτη – και στενό φίλο του Περικλή – από την αθηναϊκή πολιτεία ήταν ένα κολοσσιαίο ορειχάλκινο άγαλμα της Αθηνάς, το ύψος του οποίου άγγιζε τα 9 μ. και όπως μαρτυρείται η αιχμή του δόρατός του ήταν ορατή από τα πλοία που διέπλεαν το ακρωτήριο του Σουνίου. Από το εντυπωσιακό γλυπτό που οι Αθηναίοι έστησαν με λάφυρα από τη μάχη στον Ευρυμέδοντα και δεν αποκλείεται να φιλοτεχνήθηκε περί το 460 π.Χ. σε ένα εργαστήριο χαλκού, το οποίο έχει εντοπιστεί στην περιοχή του Ωδείου Ηρώδου του Αττικού, δεν έχει σωθεί παρά μόνο ένα τμήμα του βάθρου του και το ίχνος του σημείου που ήταν τοποθετημένο, μετά τα Προπύλαια, αριστερά, μεταξύ Παρθενώνα και Ερεχθείου.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ