Ο Βαν Γκογκ έπασχε από στερητικό σύνδρομο αλκοόλ και το γεγονός αυτό επιδείνωσε την ψυχωτική συμπεριφορά του με συνέπεια να φτάσει στην αυτοκτονία. Τα αποτελέσματα μιας επιστημονικής μελέτης πάνω στην περίπτωση του φοβιστή ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ δημοσιεύθηκαν στο «International Journal of Bipolar Disorders». Αφορούν την ψυχική υγεία του στο διάστημα που προηγήθηκε της αυτοκτονίας του και αφού είχε κόψει το αφτί του. Σύμφωνα με τα στοιχεία του άρθρου, όταν ο καλλιτέχνης μπήκε στο νοσοκομειακό άσυλο, αφού είχε κόψει το αφτί του, είχε εκδηλώσει παραλήρημα που σχετιζόταν με τη στέρηση αλκοόλ. Στο διάστημα της νοσηλείας του ο Βαν Γκογκ είχε αναφέρει στον αδελφό του ότι υπέστη «αφόρητες παραισθήσεις, άγχος και εφιάλτες». Το περιέγραψε ως: «Ψυχικό ή νευρικό πυρετό ή τρέλα, δεν ξέρω ακριβώς τι να πω ή πώς να το ονομάσω». Ο Βαν Γκογκ εξαρτιόταν όλο και περισσότερο από το κρασί και το αψέντι από το 1886 μέχρι τον θάνατό του στα 37 του χρόνια, στις 29 Ιουλίου 1890. Οι συντάκτες της μελέτης, με επικεφαλής τον καθηγητή Ψυχιατρικής Βίλεμ Νόλεν από το ολλανδικό Πανεπιστήμιο του Γκρόνινγκεν, αναφέρουν ότι ως νεαρός ο Βαν Γκογκ είχε εμφανίσει διπολική διαταραχή που έφτανε στα όρια διαταραχής της προσωπικότητας. Η διαταραχή πιθανότατα επιδεινώθηκε λόγω της χρήσης αλκοόλ σε συνδυασμό με υποσιτισμό που σε συνδυασμό με τις αυξανόμενες ψυχοκοινωνικές εντάσεις που βίωνε ως καλλιτέχνης οδηγήθηκε στην κρίση κατά την οποία έκοψε το αφτί του.

Ε.Φ.