Τι σημαίνει «κάνω σινεμά» στην Ελλάδα;

Από την περασμένη Πέμπτη το 61ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι σε λειτουργία, αλλά λόγω των συνθηκών μόνο διαδικτυακά (όλες οι πληροφορίες για την παρακολούθηση των ταινιών στον ιστότοπο www.filmfestival.gr). Πολύ πριν από την κατάρα του COVID-19, όμως, οι ιθύνοντες του Φεστιβάλ είχαν δηλώσει ότι η φετινή διοργάνωση θα δώσει έμφαση στο ελληνικό σινεμά. Και πράγματι, το ελληνικό πρόγραμμα είναι εξαιρετικά πλούσιο, με 18 μεγάλου μήκους και 21 μικρού μήκους ελληνικές ταινίες. Αναλυτικότερα περιλαμβάνει 15 ταινίες σε πρώτη προβολή, τρεις στην ενότητα «Μια δεύτερη ματιά», που έχουν ήδη κάνει πρεμιέρα, και όλες τις βραβευμένες στο πρόσφατο 43ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Ολα αυτά ακούγονται καλά – και είναι. Τι συμβαίνει όμως στην «κουζίνα» της δημιουργίας σήμερα; Πόσο εύκολο είναι εν έτει 2020 να κάνεις σινεμά στην Ελλάδα; Τα «Πρόσωπα» προσέγγισαν έξι σκηνοθέτες που συμμετέχουν στη διοργάνωση και τους έθεσαν την ίδια ερώτηση: Η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα και ο κινηματογράφος ένα ακριβό σπορ που αντιμετωπίζει κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο λόγω των συνθηκών που όλοι γνωρίζουμε. Είναι αυτή η κατάσταση ενθαρρυντική για δημιουργία σε μια χώρα όπως η δική μας; Οι απαντήσεις παρουσιάζουν μια κάθε άλλο παρά ευοίωνη εικόνα. Και το γεγονός ότι όλες αυτές οι ταινίες γυρίστηκαν ουσιαστικά μοιάζει με άθλο.