Το αφήγημα του Χάρη Βλαβιανού «Τώρα θα μιλήσω εγώ» λειτουργεί ως συνέχεια και συμπλήρωμα του βιβλίου του «Το αίμα νερό – μυθιστόρημα σε σαράντα πέντε πράξεις» (Εκδόσεις Πατάκη, 2014). Και στα δύο βιβλία κυριαρχεί η αφηγηματικότητα, ωστόσο τα κοινά νήματα που τα συνδέουν με τα προηγούμενα ποιητικά έργα του Βλαβιανού είναι τόσα ώστε μπορούμε να κάνουμε λόγο για δεσμό. Κι αυτό γιατί το θέμα της οικογένειας ως πληγής και το θέμα του τραυματισμένου από το πλέγμα των οικογενειακών σχέσεων αυτοβιογραφούμενου εαυτού είναι δύο σταθεροί και τεμνόμενοι μεταξύ τους άξονες της θεματικής και της ποιητικής του Βλαβιανού. Επίσης, ο εκφραστικός δεσμός έγκειται ιδίως στη συμπυκνωμένη αφήγηση, χάρη στην αφαιρετική οικονομία που γνωρίζει κάποιος ως ποιητής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή