Ο 20ός αιώνας χαρακτηρίστηκε από έργα που αντιμετώπισαν προκλητικά τις παραδόσεις σε όλα τα πεδία της τέχνης. Η «Ιεροτελεστία της άνοιξης» – ένα από τα σημαντικότερα μπαλέτα στην ιστορία του χορού – του Ιγκορ Στραβίνσκι που έκανε πρεμιέρα το 1913 προκάλεσε σκάνδαλο καθώς αναπαριστά μια παγανιστική τελετή, η οποία καταλήγει σε μία ανθρωποθυσία. Ο νομπελίστας Τ.Σ. Ελιοτ στην «Ερημη Χώρα», το 1922, χρησιμοποίησε τον θρύλο του Αγιου Δισκοπότηρου ως μεταφορά για την παρακμή της σύγχρονης κοινωνίας. Οι μεγάλης κλίμακας πίνακες της Χίλμα αφ Κλιντ – της Σουηδέζας παραγνωρισμένης έως πρόσφατα πρωτοπόρου της αφηρημένης τέχνης – εκφράζουν το δικό της όραμα για την κοσμογονία και την κοσμογραφία. Τα δε έργα των σουρεαλιστών επιχειρούν να εξερευνήσουν το ασυνείδητο.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ