Οι Νύχτες της Μαρμότας

^«Η Μέρα της Μαρμότας» πρέπει να είναι η ταινία με τις περισσότερες αναφορές στην αρθρογραφία του ελληνικού Τύπου. Αν μάλιστα υπήρχαν στατιστικά των τελευταίων τριάντα ετών, θα μας έδειχναν ότι είναι η ταινία που χρησιμοποιήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη στις εισαγωγές άρθρων – δεύτερη πρέπει να είναι η «Καζαμπλάνκα» με το Παρίσι και τρίτο το «Matrix» με το μπλε και το κόκκινο χάπι. Ομως σήμερα οφείλετε να είστε επιεικείς. Διότι «Η Μέρα της Μαρμότας» πράγματι περιγράφει πειστικά τις συνθήκες του lockdown. Κάθε μέρα είναι ίδια με την προηγούμενη. Οχι μόνο στη ρουτίνα, αλλά και σε αυτά που συμβαίνουν μέσα μας. Μια αναμέτρηση με τον εαυτό σου, αν μένεις μόνος, ή με την άλλη άκρη του καναπέ, αν συμβιώνεις. Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, το ζητούμενο είναι ένα: να μιλιέσαι με τον άλλον όταν τελειώσει όλο αυτό.