Συναίνεση

Η δική τους θέση είναι σαφής, έγραψε ο πρόεδρός τους, «η μάχη για τη ζωή απαιτεί αντίσταση στον φόβο, συμμαχία με την αλήθεια, κινητοποίηση όλων των ζωντανών δυνάμεων της κοινωνίας και βέβαια την ευρύτερη δυνατή συνεννόηση στη βάση των πραγματικών δεδομένων και των κινδύνων». Διαβάζοντας κανείς τις παραπάνω γραμμές δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει στον ηγετικό πυρήνα της Κουμουνδούρου πως έχει πιάσει σωστά το πολιτικό κλίμα της κορωνοεποχής: η συναίνεση είναι τόσο σημαντική αυτό τον χειμώνα όσο οι μάσκες, τα κρεβάτια ΜΕΘ και η κοινωνική αποστασιοποίηση. Είναι όμως μόλις 34 από τις 811 λέξεις του τσιπρικού άρθρου. Στις υπόλοιπες ο γράφων ζητεί από τον Πρωθυπουργό Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών όχι για να συζητήσουν απλά την εκπόνηση ενός εξάμηνου σχεδίου «για την άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμο προσωπικό και υλικοτεχνική υποδομή», αλλά για να συγκυβερνήσουν. Γιατί πώς αλλιώς να εκληφθούν τα αιτήματα για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής και πάγωμα όλων των νόμων της κυβέρνησης – ψηφισθέντων ή προγραμματισμένων προς ψήφιση  -, που στην αριστερή ανάγνωση «πλήττουν την κοινωνική συνοχή»;