Το τείχος κατά του ολοκληρωτισμού

Στις 17 Ιουνίου 1953 είχαμε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας την πρώτη εξέγερση σε χώρα του σοβιετικού μπλοκ. Ακολούθησαν στις 28 Ιουνίου 1956 οι διαδηλώσεις πολωνών εργατών και φοιτητών στο Πόζναν, ενθαρρυμένοι και από την ομιλία Χρουστσόφ κατά των εγκλημάτων του Στάλιν. Ηταν όμως 4 Νοεμβρίου 1956 όταν τα σοβιετικά τανκς μετά από την «έκκληση» του συντρόφου Ιάνους Κάνταρ εισέβαλλαν στην Ουγγαρία για να καταστείλουν τη εξέγερση των φοιτητών και των πολιτών της χώρας. Δυστυχώς εκείνη την περίοδο πολλοί διανοούμενοι αντί να υπερασπιστούν την ελευθερία της σκέψης, συντάχθηκαν με τη σοβιετική εκδοχή περί αντεπανάστασης και αδιαφόρησαν για τη δολοφονία του ηγέτη της εξέγερσης Νάγκι, ο οποίος είχε τολμήσει να ζητήσει την έξοδο της Ουγγαρίας από το Σύμφωνο Βαρσοβίας. Ο ολοκληρωτισμός όμως ήταν υπεράνω της αποσταλινοποίησης και φρόντισε να κλείσει τα στόματα και τις ζωές όσων ζητούσαν ελευθερίες εντός του κομμουνισμού. Ακολούθησε η Ανοιξη της Πράγας, η πολωνική Αλληλεγγύη μέχρι να φτάσουμε στην πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Πολωνία τον Ιούνιο του 1989 και στην πτώση του Τείχους του Βερολίνου στις 9 Νοεμβρίου 1989. Σχεδόν σαράντα χρόνια κομμουνιστικού και όχι απλά σταλινικού κομμουνισμού κατέρρευσαν αυτό το βράδυ του Νοεμβρίου.